Galapagos og heimleið

Staðsetning: Reykjavík
Veður: 7°C og Sól.

Afsakið seinkun á bloggi en hér kemur saga síðustu daga ferðarinnar.


Eldsnemma á sunnudaginn 13. apríl var haldið til Galapagos. Flug og ferðalag gengu að óskum og frændur voru lentir á Galapagos um 09:30. Haldið var út á snekkjuna Aida Maria þar sem átti að sigla um Galapagos eyjar næstu vikuna. Strax við komuna niður á bryggju tóku sæ iguana eðlur ásamt sæljónum á móti okkur. Dýrin virtust ekki skipta sér mikið af ferðalöngunum þó að þeir færu mjög nálægt til að taka myndir.

Galapagos er algjör paradís. Dagarnir skiptust í snorkling ferðir og ferðir upp á hinar mismundandi eyjur. Báðar þessar ferðir voru aðallega til að skoða hið frábæra dýralíf sem Galapagos hefur upp á að bjóða en einnig er landslagið mörgum stöðum alveg frábært.


Á landi skoðuðu ferðalangarnir meðal annars sæljón, sæ og land eðlur, risa skjaldbökur og helling af hinum mismunandi fuglum.


Í sjónum syntum við meðal hákarla, sæskjaldbaka, sting skata, mörgæsa og mjög margra tegunda af marglitum hitabeltisfiskum.


Öll dýr hvort sem voru fuglar fiskar eða eðlur voru mjög gæf og voru ekkert að hafa áhyggjur af okkur fólkinu þó að við værum ekki í nema meters fjarlægð og stundum minna. Það var alveg frábært að synda í gegnum torfurnar af fiskunum sem gerðu voða lítið annað en að hliðra sér til nógu mikið þannig að maður kæmist framhjá þeim.


Á bátnum var mjög fínt að búa. Það var eldað handa hópnum 3 stórar máltíðir á dag og kaldur bjór beið þegar menn komu úr síðustu ferðunum. Hópurinn sem við vorum í skiptist í Breta, Þjóðverja, Indverja, Svía og Íslendinga og var þetta alveg frábær hópur. Frændunum þótti mest skrítið að allavega helmingurinn í hópnum voru ekki sérlega vel synntir og sumir ekki neitt. Frændurnir kunnu hinsvegar mjög vel við sig hvort sem er á láði eða legi og fannst þessi ferð hreint út sagt alveg frábær.

Ekki reyndist jafn auðvelt að yfirgefa galapagos og að komast þangað. Frændur lentu í því að flugvélin þeirra bilaði og töfðust þeir í hitanum á galapagos í um 3 tíma og voru ansi fegnir að komast upp á hótel í Quito.

Mánudaginn 21. apríl var svo lagt á stað til New york. Það reyndist ansi langur dagur fyrir frændurna eftir margra tíma bið á flugvöllum og 2 löng flug lentu þeir á áfanga stað um klukkan 22:30. Þessir 2 dagar í New York voru alveg frábærir og góður endir á frábæru fríi.

Þessi ferð hefur verið alveg frábær í alla staði og hefur liðið alveg ótrúlega fljótt.


Nú er bara að safna pening og fríi og fara í næstu ferð ;)

Staðsetning: Quito - 2743 metrar.

Veður: 13°C og Rigning.

Vikan hjá frændum í Cancun var nú frekar einföld. Eftir að hafa legið í leti á sunnudeginum drifu frændur sig í heilsdags lúxus ferð til Chichen Itza. Ferðin hófst þannig að glæsileg loftkæld rúta pikkaði þá upp á hótelinu rétt fyrir 8 um morgunin. Meðan á akstrinum stóð var boðið uppá morgunmat í rútunni og síðan var stoppað uppúr 10 á markaði nálægt áfangastaðnum. Eftir stoppið á markaðnum var boðið uppá Corona bjór í rútunni og nýttu frændur sér það boð vel.


Í Chichen Itza eltu frændur síðan leiðsögumann í uþb. 2 tíma sem sagði þeim allt um rústirnar og sögu þeirra. Eftir þetta röltu þeir síðan um rústirnar í hitanum og fóru síðan í mat á hóteli við hliðina á rústunum. Þegar uppí rútuna var komið biðu þeirra langþráðir kaldir Corona.

Restina af vikunni einbeittu frændur sér af því að liggja í leti. Ommi var duglegur í sólbaðinu og leit hann út eins og soðinn humar á tímabili. Bjarni afturámóti tók lífinnu rólegar og hélt sig í skugganum yfir miðjan daginn.

Í gær var síðan Cancun kvödd og flogið aftur í gegnum Panama til Quito þar sem Marriott hótelið beið þeirra frænda. Um kvöldið fengu þeir Töru í heimsókn en hún var einmitt að koma frá Galapagos þennan sama dag. Kvöldinu lauk með nokkrum bjórum og Sushi á hótelbarnum.


Í morgun vöknuðu frændur klukkan 10 og drifu sig út í gönguferð með Töru. Skoðaður var gamli bærinn og fannst Bjarna aðeins of margar kirkjur skoðaðar í ferðinni. Gönguferðinni lauk síðan uppúr 2 með þrumum, eldingum, rigningu og hagli. Frændur kvöddu Töru, en hún er að fljúga heim til London í kvöld, og drifu sig heim á hótel. Restin af deginum hefur verið róleg, Ommi slakaði á og Bjarni dreif sig í smá leiðangur.

Í kvöld á svo að fara snemma að sofa vegna þess að flogið verður til Galapagos í fyrramálið kl 7:30. Verða frændur þar um borð í Aida Maria snekkjunni framá sunnudag í næstu viku.

Mið-Ameríka???

Staðsetning: Cancun.
Veður: 28°C og Sól.

Jæja, nú er liðin óþægilega langur tími frá síðustu færslu og eru ættingjar og vinir örugglega orðnir órólegir. Það er samt enging ástæða til þess að óttast, frændur eru einfaldlega búnir að vera alltof uppteknir til þess að standa í blogg málum.

Kvöldið eftir síðustu færslu var frekar rólegt. Frændur ásamt fleiri ferðafélögum voru töluvert slappir eftir gleðskap kvöldsins á undan og þessvegna fóru menn einfaldlega snemma í háttinn.


Daginn eftir vöknuðu frændur snemma og stukku uppí Carmen (trukkinn). Ekið var af stað inní Amazon frumskóginn og síðan tekinn bátur niður Napo ánna þar til komið var að skálanum þar sem átti að gista. Napo áin er ein af rúmlega 1100 ám sem renna í Amazon. Hún er reyndar ein af þeim stærri og vatnið sem rennur framhjá skálanum þar sem frændur gistu á eftir að renna tæplega 5000 kílómetra áður en það rennur í Atlantshafið 4 mánuðum seinna.

Þegar búið var að koma sér fyrir í skálunum var haldið í frumskógarferð, þar sem gengið var um regnskóginn, oft í töluverðum bratta og dýralífið skoðað. Þetta var töluverð svaðilför og duttu ferðalangar oft á rassgatið í brattanum og drullunni.


Á sunnudeginum var síðan haldið í aðra frumskógarferð. Bjarni valdi að sleppa ferðinni en Ommi dreif sig af stað. Gengið var í gegnum frumskóginn og endaði gangan með því að það þurfti að vaða niður litla á. Eftir þetta var haldið í dýraathvarf þar sem ýmis áhugaverð dýr voru skoðuð. Um kvöldið fengu frændur sér í glas og slóu síðan í gegn uppúr 4 um morguninn með því að vekja alla sem sváfu í skálunum með hávaða og látum.

Á mánudeginum sváfu frændur út sökum timburmanna og eftir hádegi var haldið í heimsókn í lítin bæ í nágrenninu. Þar heimsóttu menn fiðrildagarð og lærðu allt um fiðrildi. Eftir þetta skoðuðu ferðalangar tréútskurð og keramik.


Á þriðjudag var ekið af stað til Quito. Sumir ferðalangana, þar á meðal Ommi, ákváðu að síðasti ferðadagurinn væri tilefni til þess að detta í það í trukknum. Vakti þetta mismunandi mikla lukku, þar sem þessir aðilar voru orðnir vel drukknir þegar komið var til Quito. Eftir að menn höfðu komið sér fyrir á hótelinu var haldið út í lokamáltíð með hópnum. Frændur entust ekki lengi og voru farnir að sofa í kringum miðnætti.

Á miðvikudag tékkuðu frændur sig út af hótelinu og fluttu sig yfir á Marriott sem er án efa eitt flottasta hótel bæjarins. Þar nutu frændur þess að vera komin í vestræn þægindi og lúxus. Um kvöldið kom Phil síðan í heimsókn og drifu menn sig út á TGI Fridays í mat svoan bara rétt til þess að rifja upp smá vestræna menningu.


Á fimmtudag fóru frændur ásamt 5 öðrum ferðalöngum til Otavalo til að skoða markað sem er að sögn einn sá flottasti í Suður-Ameríku. Á leiðinni var keyrt yfir miðbaug og þótti frændum það ansi merkilegt að þetta var í fyrsta skipti í 2 mánuði sem þeir komu inná norðurhvel jarðar. Markaðurinn í Otavalu reyndist samt ekki standast þær væntingar sem frændur gerðu til hans og lítið varð úr verslun. Um kvöldið fóru frændur síðan út að borða með þeim ferðafélögum sem ennþá voru í Quito.

Dagurinn í gær hófst með því að frændur borðuðu frábæran morgunmat á Marriott og síðan drifu þeir sig í pott, gufu og sund. Eftir það tékkuðu þeir sig út og fengu sér Sushi í hádegismat áður en haldið var útá flugvöll. Frá Quito var flogið í gegnum Panama City til Cancum í Mexíkó. Þar tékkuðu frændur sig inná Hyatt Cancun Caribe Resort hótelið.


Í dag var sofið út og síðan farið í afslöppun við sundlaugina. Ommi baðaði sig í sólinni meðan Bjarni hélt sig undir sólhlífinni og las bók. Eftir þetta fóru frændur uppá herbergi í smá afslöppun en drifu sig síðan á alvöru Amerískt steikhús þar sem þeir borðuð steik og humarhala. Að þessu loknu fóru þeir heim á hótel til að skrifa þessa færslu og setja inn nýjar myndir. Planið er síðan að ljúka kvöldinu á hótelbarnum með einum eða tvemum köldum bjórum.

Það eina sem er búið að plana fyrir næstu viku er heilsdagsferð til að skoða Maya rústir á mánudaginn, að öðru leyti ætla frændur að slappa af og gera sem minnst. Á föstudaginn verður síðan flogið aftur til Quito og svo verður farið til Galapagos á sunnudaginn eftir viku.

Nú er farið að styttast verulega í heimferð og er frændur farið að hlakka töluvert til að komast heim aftur.

Leiðin til Ekvador

Staðsetning: Baños.
Veður: 27°C og Sól.

Á annan í páskum vöknuðu frændur snemma og keyrt var til Punta Sal sem er mjög lítill strandbær nyrst í Perú. Þangað var komið rétt fyrir sólsetur. Frændur komu sér fyrir í nokkuð góðu herbergi og síðan var borðaður matur og slappað af fram eftir kvöldi.


Daginn eftir vöknuðu menn um 10 leitið og drifu sig í sólbað á ströndinni. Þegar steikingu var lokið skelltu frændur sér í sjóinn og léku sér í öldunum. Eftir þetta var borðaður léttur hádegismatur og síðan tekin smá síesta. Eftir blundinn skelltu menn sér aftur í sjóinn og léku sér innan um stökkvandi fiska og fugla. Um kvöldið tóku Dave og Bob sig til og grilluðu ofan í hópin við góðar undirtektir. Eftir grillið smökkuðu menn síðan vatnsmelónu sem Bob hafði fyllt með vodka og féll hún mismunandi vel í kramið. Bjarni var frekar óheppinn með skordýrin og var bitinn 8 sinnum í vinstra handarbak sem varð til þess að hendin blés töluvert út en hún er farin að lagast núna.

Á miðvikudag var keyrt af stað til Ekvador. Þetta var langur dagur og voru menn ekki komnir til Cuenca í Ekvador fyrr en eftir myrkur. Þar var farið á Sushi veitingastað og borðuðu menn góðan mat og drukku bjór. Ekki var tekið á því vegna þess að dagurinn eftir átti að vera mjög langur.

Í gær var lagt af stað kl 5:00 til Banos. Búist var við að ferðin myndi taka ca. 14 tíma vegna þess að einhverjir vegir á leiðinni voru lokaðir. Þetta reyndist ekki vera rétt og voru menn komnir á áfangastað uppúr fjögur. Fyrir ofan Banos er eldfjall sem er búið að vera að spúa ösku síðan 1999 og gýs annaðslagið. Þetta gerir það að verkum að ekki er talið öruggt að gista í bænum sjálfum. Gististaðurinn sem ferðalangarnir eru á er uþb. 20 mínútur fyrir utan sjálfan bæin og aðeins fjær sjálfu eldfjallinu.


Í gærkvöldi var boðið uppá flotta grillveislu og dönsuðu menn síðan uppá borðum fram eftir nóttu. Einn af ferðafélögum frænda á afmæli í dag og var því fagnað mikið strax uppúr miðnætti.

Í dag vöknuðu frændur smá timraðir uppúr 10 og drifu sig í bæinn til að fá sér einhvern mat og komast á internetbúllu. Seinnipartin er stefnan sett á að fara nær eldfjallinu og reyna að ná góðum myndum.

Á morgun verður síðan keyrt inní Amazon skógin og gist þar í 3 nætur. Síðan verður keyrt til Quito á þriðjudag og lýkur Dragoman ferðinni þar á miðvikudagsmorgun.

Kyrrahafsstrond Peru

Staðsetning: Huanchaco.
Veður: 30°C og Sól.

A midvikudag var lagt af stad snemma fra Arequipa og keyrt til Nazca. Thad helsta sem gerdist i thessari ferd var ad keyrt var ur 2380 metra haed og nidur ad Kyrrahafinu. Eru frændur sem sagt búnir að keyra yfir Suður Ameríku þvera. Komid var til Nazca eftir myrkur og eldadur matur ur trukknum a tjaldstaedinu. Eftir ad buid var ad innbyrda matinn og nokkra bjora foru menn ad sofa.


A fimmtudag voknudu fraendur snemma og gengu yfir gotuna ad flugvellinum i Nazca. Thar foru menn i 25 minutna flug i Cessnu yfir Nazca linurnar. Er ohaett ad segja ad menn hafi ekki ordid fyrir vonbrigdum i theirri ferd. Eftir flugid var utbuinn morgunmatur og sidan farid og skodadur gamall grafreitur thar sem var haegt ad skoda mumiur sidan fyrir tima Inkana. Eftir thetta var lagt af stad til Ica.
Thegar komið var til Ica blasti vid fraendum risavaxnar sandöldur vid borgina. Um kvoldid kom folk ser fyrir i litilli vin med sandoldur a bada boga. Thar drukku menn fram eftir kvoldi og skemmtu ser vel. Thegar threytan nadi taki a folki, tha voru svefnpokarnir gripnir fram og sofid undir berum himni, ymist a jordinni eda i hengirumum.

Föstudagurinn langi byrjaði vel. Ferðalöngunum bauðst að þeysa um sandöldurnar í littlum Dune buggy bíl og fara svo og renna sér niður öldurnar á brettum. Þetta reyndist alveg geggjað gaman og frábær leið til þessað losna við þynkuna. Eftir sandöldurnar var haldið áleiðis til Paracas. Thadan var farid i siglingu uti eyjar thar sem menn sau Hofrunga, Saeljon, Morgaesir og allskonar fugla. Thegar komid var i land var farid a veitingastad vid strondina og bordadur hadegismatur. Ad honum loknum var keyrt til Lima og komu menn thangad eftir myrkur.


I gaer voknudu menn snemma og logdu af stad fra Lima til Huanchaco. Thetta var langur dagur thar sem keyrt var medfram kyrrahafsstrond Peru. I huanchaco var gist a tjaldstaedi en fraendur akvadu ad uppgreida uppi hostel og sau ekki eftir thvi. Annar fararstjorinn, Dave, atti afmaeli og var farid ut ad borda til ad halda uppa thad.


I dag skodadi hopurinn Chan Chan sem eru ca. 1500 ara gamlar rustir af staerstu husum byggdum ur leirmursteinum sem thekkjast. Skodudu fraendur adeins brot af thessu stora svaedi og thotti mikid til koma. Eftir thetta var skodadur Luna pyramidinn sem byggdur var af menningum sem komu a undan Inkunum og thar var haegt ad skoda litrikar veggjaskreytingar. Eftir thetta var farid i verslunarferd fyrir trukkinn og sidan haldid a netkaffi til ad skrifa thessa faerslu.

A morgun verdur lagt af stad kl 6:00 og keyrt til Punta Sal. Nu er farid ad styttast ansi mikid i lok hopferdarinnar og er fraendur farid ad hlakka toluvert til ad komast til Cancun og Galapagos.

Staðsetning: Arequipa - 2380 metrar.
Veður: 25°C og Sól.

Nú er frekar langt um liðið frá síðustu bloggfærslu en það var ekki hægt að varast vegna þess hversu mikið hefur verið að gerast hjá frændum.

Á mánudag fyrir viku voru menn ræstir snemma og lagt af stað í inkaslóðann. Fyrsti dagurinn fór í það að koma sér til Quisharani sem er bærinn þar sem gangan hefst. Á leiðinni voru tvær inkarústir í helga dalnum skoðaðar, Saksamaa við Cusco og svo rústir ofan við bæinn Pisac. Eftir að rústirnar voru skoðaðar fóru menn í hádegismat í Pisac og vakti það mikla hrifningu hjá frændum að grænmetissúpan bragðaðist nánast eins og Íslensk kjötsúpa. Eftir hádegi var síðan ekið til Quisharani sem er mjög lítið og fátækt þorp í 3700 metra hæð í Andesfjöllunum. Síðan var sofið var í góðum tjöldum um nóttina.

Á þriðjudeginum voru menn ræstir klukkan 5:30 og öllum fært kókate í tjöldin, en það þykir einmitt mjög góð vörn gegn hæðaveiki. Eftir morgunmat var síðan lagt af stað í gönguna. Vegna þess að nú er regntíminn að enda var slóðinn mjög blautur og þurftu menn að vaða drullu töluverðan hluta úr leiðinni. Gengið var uppímóti í uþb 3 tíma og skarðið sem farið var yfir er 4452 metra hátt. Voru frændur ótrúlega sprækir í brattanum, gengu frekar hægt en héldu stöðugum hraða. Ekki er hægt að neita því að loftið var orðið ansi þunnt í þessarri hæð og þurftu menn aðeins að hafa fyrir hlutunum.


Eftir skarðið lá leiðinn niðurímóti og þá versnaði ástandið aðeins. Mikil drulla var á leiðinni og eftir aðeins 5 mínútna gögnu flaug Ommi á hausinn og tvíbraut annan göngustafinn sinn, hann átti síðan eftir að detta aftur í drullunni en varð ekki meint af. Bjarni hinsvegar náði að klöngrast niður nánast alla leið óhappalaust en flaug síðan næstum á hausinn á lokakaflanum og tognaði líttillega í baki. Göngunni lauk síðan í Cancha Cancha sem er annar fátækur bær. Þar fóru menn í það að mála skólann og smíða litla ruslageymslu, en það er hluti af þeirri starfsemi sem Dragoman stendur fyrir á svæðinu til að hjálpa infæddum.

Meðan Bjarni var að mála fór Ommi niður að jökulánni sem rennur til hliðar við þorpið til að þvo drulluna af fínu vatnsheldu buxunum sínum eftir gönguna. Gekk það ágætlega til að byrja með. Engu að síður vildi Ommi ná meira af drullunni af buxunum og ætlaði að láta stauminn í ánni redda þessu. Þetta hefði verið rosalega gott plan hefði hann ekki misst buxurnar í ánna. Nú þurfti að bregast hratt við. Án þess að hika hljóp Ommi um 10 metra niður eftir ánni og stökk útí og rétt náði að góma buxurnar. Mun þetta vera talið það heimskulegasta sem gerst hefur í ferðinni hingað til. Eftir kvöldmat var farið snemma að sofa vegna þess að langur dagur var framundan.


Á miðvikudeginum voru ferðalangar ræstir klukkan 5:00 með kókatei en útlitið var heldur verra en daginn áður. Það hafði snjóað töluvert um nóttina og mátu leiðsögumenn ástandið þannig að ekki væri hægt að hætta á að ganga yfir næsta skarð sem er í 4800 metra hæð. Ákveðið var að nota plan B og gengið niður dalinn og gista við heita hveri. Ákváðu frændur að sleppa þessu og reyna þess í stað að komast degi fyrr til Machu Picchu. Uppúr hádegi tóku þeir lókalrútu til Ollantaytambo sem er bær á leiðinni til Machu Picchu. Ollantaytambo reyndist vera mjög flottur bær með Inkarústum í hlíðunum fyrir ofan. Um kvöldið var farið á lítin bar sem var með Reggae þema og sátu menn þar í hengirúmum og höfðu það gott.

Á fimmtudeginum sváfu frændur til 10:00 en síðan var haldið í morgunmat og svo tekin lest til Aguas Calientes sem er bær sem er beint neðan við Machu Picchu. Þar tjékkuðu frændur sig inná Presidente hótelið og tóku síðan rútu upp til Machu Picchu en vegurinn þangað upp er sá brattasti sem þeir hafa upplifað. Þegar upp var komið var farið að hellirigna en frændur skoðuðu rústirnar í einn og hálfan tíma og plönuðu hvað þeir ætluðu að gera morgunin eftir. Um kvöldið var síðan farið út að borða á ágætis stað og svo farið snemma í bólið.


Á föstudeginum vöknuðu frændur klukkan 4:30, fóru í morgunmat og tóku síðan fyrstu rútu upp til Machu Picchu kl 5:30. Frændur voru með fyrstu mönnum á svæðið og flýttu sér upp að besta útsýnispunktinum og náðum vægast sagt góðum myndum af rústunum. Restin af hópnum kom síðan kl 9:00 en þau höfðu gist í Ollantaytambo um nóttina og tekið fyrstu lest um morguninn. Áætlunin hjá þeim frændum reyndist vera ansi góð vegna þess að þegar hópurinn mætti á svæðið voru skýin búinn að hylja borgina og náðu fæstir eins góðum myndum og frændur. Seinni partinn var síðan lestin tekin til baka til Ollantaytambo og þar beið rúta sem tók allan hópin aftur til Cusco.


Þegar til Cusco var komið fór hópurinn saman út að borða vegna þess að nokkrir voru að fara heim á laugardeginum. Eftir matinn föru þeir öflugust á djammið og dreif Ommi sig með þeim en Bjarni valdi að vera rólegur. Ommi rambaði síðan frekar skakkur inná hótelherbergi milli 6 og sjö morguninn eftir.

Á laugardeginum vaknaði Bjarni snemma og dreif sig í morgunmat og nudd. Eftir þetta var bærinn skoðaður og síðan notaði hann tímann til að hringja heim í Þóru. Á meðan á þessu stóð svaf Ommi til 12 en dreif sig síðan út með öðrum ferðalöngum, fór í brunch og skrapp svo á markaðinn. Eftir þetta fór hann svo líka í nudd. Um kvöldið fóru frændur út að borða á góðan stað til að kveðja Cusco.

Á sunnudeginum vöknuðu menn kl 5:30 og átti að leggja af stað kl 6:30. Þetta klikkaði vegna þess að einhverjir ferðalangar sváfu yfir sig og komust menn ekki af stað fyrr en uppúr 7. Stuttu utan við Cusco losnaði síðan slanga í kælikerfinu á Carmen og töfðust menn um annan klukkutíma sökum þessa. Ferðin gekk vel að öðru leiti en menn voru ekki komnir til Chivay fyrr en um 9 um kvöldið vegna tafana sem höfðu orðið um morguninn. Hópurinn dreif sig í mat og svo fóru menn beint í bólið.


Í gær var haldið af stað kl 6:00 og keyrt uppí Colca gljúfrið sem er helmingi dýpra en miklagljúfur. Þar skoðuðu menn kondórfugla en það er óhætt að segja að það hafi verið mikil lífsreynsla að sjá þessa risavöxnu fugla fljúga rétt fyrir ofan höfuð þeirra frænda. Eftir þetta var síðan keyrt til Arequipa. Þegar þangað var komið var farið út að borða og smökkuðu menn naggrís í fyrsta skipti.

Í dag vöknuðu frændur kl 9:30, drifu sig í morgunmat og fóru svo í stórmarkað til að versla morgun og hádegismat sem þeir eiga að útbúa fyrir hópin eftir 3 daga. Eftir þetta skelltu þeir sér í sólbað en Arequipa er fyrsti heiti staðurinn sem þeir koma til síðan í Argentínu. Eftir hádegi fóru þeir svo og skoðuðu miðbæinn og slöppuðu af. Síðan var haldið á internetbúllu til að setja inn myndir og skrifa þessa bloggfærslu. Í kvöld ætla þeir að reyna að finna góðan veitingastað með útsýni yfir aðaltorg bæjarins.

Í fyrramálið verður svo lagt snemma af stað til næsta áfangastaðar. Frændur setja stefnuna á að láta ekki líða eins langann tíma að næstu færslu.

Hér fyrir neðan er dagskráin eins og hún er í dag:

19. mars - Keyrt til Nasca og tjaldað um kvöldið.
20. mars - Nasca línurnar skoðaðar úr lofti og gist undir berum himni útí eiðimörk.
21. mars - Bátsferð og keyrt til Lima.
22. mars - Keyrt til Hunchaco.
23. mars - Páskadagur - Chan chan og pýramíðar skoðaðir.
24. mars - Keyrt til Punta Sal og gist í tjaldi á ströndinni.
25. mars - Frír dagur í Punta Sal, afslöppun á ströndinni.
26. mars - Keyrt til Cuenca í Ecuador.
27. mars - Keyrt til Banos og gist í tjaldi.
28. mars - Frír dagur í Banos.
29. mars - Keyrt inní Amazon skóginn og gist í skálum.
30. mars - Skógarferð.
31. mars - Skógarferð.
1. apr - Keyrt til Quito.
2. apr - Trukkaferðin endar formlega í Quito.
3. apr - Quito skoðað.
4. apr - Flogið til Cancun í Mexíkó :)
11. apr - Flogið til Quito.
12. apr - Quito skoðað.
13. apr - Galapagos ferð hefst.
20. apr - Galapagos ferð endar.
21. apr - Flogið til New York.
22. apr - New York skoðað.
23. apr - New York skoðað og flogið heim um kvöldið.
24. apr - Sumardagurinn fyrsti - Home sweet home.

Staðsetning: Cusco - 3400 metrar.
Veður: 16°C og Skýjad.

A fostudaginn var keyrt fra Copacabana og inn i Puno. Tad gett trautalaust fyrir fraendur ad komast inn i Peru. Menn horfdu bara a vegabref fraendanna og stimpludu tau an tess ad vita hvadan teir vaeru. Leidin la til baejarinns Puno sem er vid strond Titicaca vatns.


Farid var ut a vatnid til ad heimsaekja folk sem byr tar a fljotandi eyjum. Eyjarnar eru ur sefi og eru nokkra metra tykkar. Tad voru engar tungatakmarkanir tannig ad fraendur hoppudu i land og vonudust til tess ad fara ekki i gegnum sefid. A tessum eyjum bua um 800 manns og tar eru skolar og heilsugaesla og fotboltavollur.


Eftir eyjaferdina var haldid inn i land til ad skoda gomul Inka grafhysi. A leidinni heim a hotel byrjadi rigna. Tegar fraendur komu heim a hotel var vedrid buid ad breytast i alvoru trumuvedur med rosalegri rigningu og hagli. Gotur baejarins breyttust a svipstundu i ar og erfitt var ad komast leidar sinnar.


I gaer morgun var vedrid ordid skárra tegar lagt var af stad til Cusco. Keyrt var i um 9 tima um frabaer landslag Andesfjallana.

A morgun hefst gangan um Inkaslodina. Hun tekur 4 daga en fyrsti dagurinn er mjog lettur. Eru fraendur ordnir mjog spenntir og hlakka mikid til ad takast a vid fjollin her. A fostudaginn verdur týnda borg Inkanna skodud og komid aftur til Cusco um kvoldid.

Titicaca vatn

Staðsetning: Copacabana við Titicaca vatn - 3800 metrar.
Veður: 20°C og Sól.


Meðan Bjarni kláraði síðustu bloggfærslu kíkti Ommi á næturlífið í La Paz og mætti heim á hótel hálf skakkur klukkan að verða 6. Sem betur fer fyrir Omma var stutt ferðalag daginn eftir til bæjar sem heitir Copacabana sem er við strendur Titicaca vatns. Ferðalagið var mjög skemmtilegt sökum magnaðs landslags. Titicaca vatn er hæsta stóra stöðuvatn í heimi. Copacabana er mjög rólegur hippabær og voru þreyttir og smá þunnir ferðalangarnir fegnir að koma á óvenju flott hótel.


Dagurinn í dag var tekinn snemma og haldið var út á Sólar eyjuna en hún er stærsta eyjan á vatninu. Eyjan hefur mikla sögulega merkingu því frá henni eiga að hafa komið fyrstu Inkarnir. Gangan um eyjuna var un 11 kílómetrar og fór úr 3800 í um 4000 metra. Fundu frændur aðeins fyrir súrefnisskorti en annars var gangan alveg mögnuð, útsýni og veður frábært.

Á morgun kveðja frændur Bólivíu og halda yfir til Perú og nú fer að styttast í Inkaslóðina.

Hættulegasti vegur í heimi

Staðsetning: La Paz - 3660 metrar.
Veður: 18°C og Hálfskýjað.

Á sunnudaginn vöknuðu menn snemma og lögðu á stað áleiðis til La Paz. Um 20 km fyrir utan Potosi fóru að heyrast óhljóð úr trukknum þannig að stoppað var til að athuga hvað væri að. Vandamálið reyndist vera að drifskaftið var bilað eða öllu heldur liðurinn við aftari hásinguna. Ekki voru menn með réttan varahlut þannig að trukkurinn var dreginn í bæinn aftur og allt leit út fyrir að menn yrðu aðra nótt í Potosi. Vandamálið við þetta var að frændur ásamt fleira fólki í hópnum voru búnir að bóka fjallahjólaferð niður hættulegasta veg í heimi og ef frændur yrðu lengur í Potosi þá yrði ekkert af þessari ferð.


Nú voru góð ráð dýr. Einhverjum snillingnum í ferðinni datt í hug að athuga með rútu sem mundi ganga yfir nóttina frá Potosi til La Paz og úr varð að 13 úr hópnum lögðu af stað um 8 um kvöldið í 10 tíma rútuferð til La Paz. Rútuferðin gekk eins og í sögu. Besta rúta sem frændur hafa nokkurntíman komið í og svefnpillur auðvelduðu svefn.

Komið var til La Paz um 6:30 um morguninn en fjallahjólaferðin byrjaði um klukkan 7:30. Ferðin er um 64 km og helmingurinn af henni er um hættulegasta veg í heimi. Lagt var af stað í 4700 metra hæð og endaði vegurinn í 1150 metra hæð. Vegurinn hangir utan í fjallsbrún með upp í 600 metra hengiflug á vinstri hlið. Vandamálið var að þar sem ferðalangar eru að hjóla niður veginn þá þurfa þeir að hjóla vinstra megin á veginum og þá er ekki nema kanski 1 - 2 metrar fram af hengifluginu á mörgum stöðum.


Fjallahjólaferðin gekk slysalaust þrátt fyrir að frændur hafi farið ansi hratt á köflum. Þegar niður veginn var komið fóru menn í dýraathvarf þar sem farið var í sturtu og borðaður matur innan um villta apa og páfagauka. Eftir matinn tók við 3 tíma akstur til La Paz og voru menn komnir heim á hótel um hálf níu.

Í dag skoðu frændur borgina, en hún er alveg ótrúleg. Hæðarmunurinn á hæsta hluta borgarinnar og þeim lægsta er 800 metrar og er borgin stéttarskipt eftir hæð þannig að ríkasta fólkið býr neðst en það fátækasta á sléttunni fyrir ofan (El Alto). Frændur fóru tveir saman í 1,5 klst skoðunarferð með enskumælandi ökumanni, og borguðu fyrir þetta litlar 900kr. Ökumaður var svo himinlifandi þegar hann fékk 450kr í tips.

Á morgun verður haldið til Copacabana sem er við Titicaca vatn. Nú er farið að styttast í inka slóðann og hlakka frændur ótrúlega mikið til.

Potosi

Staðsetning: Potosi - 4060 metrar.
Veður: 20°C og Sól.

Eftir síðustu bloggfærslu fóru frændur frekar snemma að sofa til að ná að hvílast aðeins. Það hefur komið í ljós að í svona mikilli hæð þurfa þeir töluvert meiri svefn en þeir eru vanir.

Á miðvikudagsmorgun vöknuðu menn snemma til að mæta í morgunmat á hótelinu. Haldið var af stað uppúr 8 eða þegar náðist að draga djammdýrin í ferðinni á fætur. Við tók 9 tíma ferðalag í gegnum ótrúlegt landslag háslétta Bólívíu. Fóru menn uppí uþb 4300 metra hæð á leiðinni. Komið var til Uyuni um 5 leitið og tjekkuðu menn sig inná fínasta hótel þar í bæ. Um kvöldið var farið út að borða á Minuteman Pizza, en sá pizzustaður fullyrðir að hann sé sá besti í suður ameríku og pizzurnar voru góðar eftir því.


Eftir að hafa sofið í um 3670 metra hæð var haldið í jeppaferð um umhverfi Uyuni. Fyrst var haldið að smá vatni sem hafði myndast nýlega í rigningunum og sáu menn þar Andesfjalla Flamingóa. Eftir það var skoðuð saltverksmiðja þar sem var synt hvernig salt er unnið á saltsléttunum. Síðan voru skoðaðar uþb 500 ára gamlar múmíur og borðaður fínasti hádegismatur. Eftir hádegi var haldið útá saltslétturnar og skoðað salthótel sem þar er að finna og einnig skoðaðar aðstæður námumanna þar. Það kom frændum á óvart að það væri yfirleitt hægt að vinna þarna úti, þar sem flestir ferðalangar voru komnir með rafsuðublindu eftir aðeins nokkurra tíma vera á sléttunum. Frændur gáfur nokkur pör af sólgleraugum til söfnunar sem síðan gefur námumönnum gleraugun. Sjónin hjá námumönnunum endist í 1 ár án gleraugna en í uþb. 10 ár með gleraugum. Jeppaferðin endaði svo með því að það var heimsóttur lestarkirkjugarður og biðu menn eftir sólsetrinu þar.


Á föstudeginum var síðan keyrt frá Uyuni til Potosi. Þessi akstur tók uþb 7 tíma og er óhætt að segja að frændur séu orðnir nett leiðir á öllum þessum akstri. Seinnipartinn var komið til Potosi sem er námubær og hæsta borg veraldar.

Dagurinn í dag var frekar rólegur. Frændur vöknuðu í seinni kantinum (hæðin er farin að segja til sín) og var farið í leiðangur til að skoða bæinn. Að þessu loknu var haldið á internet búllu þar sem þeir náðu að spjalla við vini og ættingja og að skrifa þessa bloggfærslu.

Á morgun verður síðan ekið til La Paz, en það er áætlað að sú ferð taki um 10 tíma. Gist verður þar í 3 nætur og þar endar fyrsti leggur ferðarinnar.

Frændur þakka sérstaklega öllum sem hafa kommentað á síðuna. Þeim finnst mjög gaman að lesa þessi komment og það er alltaf gott að fá kveðju að heiman.

Komnir til Bólivíu

Staðsetning: Tupiza - 2850 metrar.
Veður: 23°C og Skýjað.

Eftir síðustu færslu var haldið í kvöldmat að hætti Argentínumanna (semsagt klukkan 21:30). Þar fengu frændur bestu steik ferðarinnar hingað til á nýstárlegum veitingastað í hjarta Salta. Meðan þeir voru að bíða eftir steikinni gladdi þá kunnulegur söngur Bjarkar úr hljóðkerfi staðarins og hún var að syngja á íslensku. Kom þetta frændum skemmtilega á óvart og ekki skemmdi þetta stemminguna.

Dagurinn eftir var tekinn snemma og vöknuðu menn klukkan 5:45 til að koma sér niður á tjaldstæði. Þar voru hinir ferðalangarir í kulda og rigningu og gátu ekki drullast til að standast tímaáætlun. Frændur sáu mikið eftir auka klukkutímanum sem þeir hefðu geta eitt í þægilegum rúmum á hótlelinu. Haldið var af stað frá Salta um 8 leitið og stefnan tekin á Tupiza í Bólivíu. Á leiðinni breyttist umhverfið mjög eftir því sem farið var hærra. Salta er í 1220 metra hæð en á leiðinni var farið upp í 3600 metra hæð og breyttist umhverfið úr grösugum högum Argentínu í visnar sléttur Bólivíu. Það er skiljanlegt að allt fari hér til fjandans þegar rignir mikið því fólk byggir húsin sín bara í árfarvegum og undir bröttum hlíðum.


Ferðin tók 12 tíma og voru ferðalangar þreyttir mjög við komu til Tupiza. Hótelið í Tupiza reynist ótrúlega flott miðað við kofana sem frændur sáum á leiðinni. Eftir að ferðalangarnir voru búnir að dusta af sér rykið fór hópurinn saman út að borða á einn vafasamasta og ódýrasta veitingastaða sem sögur fara af. Steik með hrísgrjónum og salati kostaði litlar 54 krónur en 700 ml af bjór kostuðu 90 krónur. Allt er alveg fáránlega ódýrt hér miðað við aðra staði sem frændur hafa komið á.

Áætlunin fyrir daginn í dag hljómaði upp á jeppaferð en mótmælendur lokuðu öllum leiðum inn og út úr bænum þannig að ekkert varð úr henni.
Þetta voru nokkuð friðsöm mótmæli þó að einhverjar dýnamítstúbur hafi verið sprengdar í nótt. Verið var að reyna að fá fram bætingu á vegakerfi umhverfis bæinn til að fá fleiri ferðamenn.


Í stað þess að fara í jeppaferðina var bærinn skoðaður og tíminn notaður til að venjast hæðinni. Haldið var upp á smá útsýnispall hér fyrir ofan bæinn en pallurinn er í 2998 metra hæð og voru frændur örlítið dasaðir. Eftir gönguna var haldið á pizza stað til að endurnýja orkubirgðir. síðan var haldið í sólgleraugna innkaupaleiðangur þar sem næsti viðkomustaður eru saltslétturnar miklu. Keypti Ommi sér trukker gleraugu fyrir litlar 200 krónur og einnig keyptu frændur 2 pör handa námumönnum á saltsléttunum þar sem þeir eru margir hverjir að verða blindir vegna ofbirtu.

Það virðist samt vera þó að bærinn líti mjög hrörlega út að tæknin hafi rutt sér leið hingað inn. Það eru allavega 10 internetkaffihús hér með frá 10 til 20 tölvum hvert. Internet sambandið hér er hinsvegar hræðilegt og fyrir þá sem skilja er svartíminn á mbl hérna um 3600ms að jafnaði.

Á morgun verður haldið sem leið liggur til Uyuni sem er lítill ferðamannabær við saltslétturnar.

Iguazu til Salta

Staðsetning: Salta.
Veður: 25°C og Léttskýjað.

Haldið var af stað frá Bonito snemma að morgni sunnudags og stefnan tekin á Iguazu fossana. Um var að ræða töluvert langan akstur og þurftu menn því að tjalda á leiðinni. Tjaldað var við hliðina á bensínstöð þannig að frændurnir gátu farið í heita sturtu og haft það gott í tjaldinu. Magn skordýra hafði einnig minnkað töluvert frá fyrri dögum og var Bjarni sérstaklega ánægður með það.

Á mánudeginum var akstrinum haldið áfram og voru menn komnir á hostelið við Iguazu fossana um kl 2. Frændurnir voru snöggir að tryggja sér herbergi með loftkælingu meðan flestir samferðamenn þeirra sættu sig við að húka í tjaldi i brennandi hita. Restin af mánudeginum fór svo í að skoða miðbæ Foz de Iguazu borgina. Þessi borg er svo sem ekki neitt merkileg og lenntu frændur í mestu vandræðum við að skipta peningum. Endaði bæjarferðin á mat og töluverðri bjórdrykkju. Þegar komið var heim á hostelið aftur tóku við drykkjuleikir þar sem aðrir meðlimir í hópnum sátu að sumbli við sundlaugarbakkann.

Þriðjudagurinn fór í að skoða Iguazu fossana Brasilíu megin. Byrjuðu frændur á því að fara í stutta þyrluferð yfir fossana, og urðu fyrir smá vonbrigðum sökum þess hvað þyrlan flaug hátt yfir þeim.


Eftir þyrluflugið var farið inní þjóðgarðinn og fossarnir skoðaðir í návígi. Það er varla hægt að lýsa fossunum, fólk bara verður að skoða þá sjálft.
Um kvöldið var haldið á Tangó sýningu fyrir túrista þar sem ferðalangarnir gæddu sér á frábærum mat og horfðu á eina mest hallærislegu dans og söngvasýningu sem sögur fara af.


Dagin eftir var haldið í dagsferð inní Argentínu og fossarnir skoðaðir þar. Argentínu hliðin á fossunum er mun flottari og aðgengi betra. Frændurnir byrjuðu á því að skella sér í bátsferð sem bauð upp á sturtu undir hluta af fossunum og komu þeir rennblautir þaðan. Restin af deginum var eitt í hraðgöngu til að ná að sjá alla fossana sem eru alveg magnaðir.
Eftir frábærann dag komu ferðalangarnir heim á hótel og fengu óvæntan bónus þegar almyrkvi á tungli varð og voru skilyrði til að skoða og mynda fyrirbærið frábær.


Á fimmtudeginum var síðan ekið aftur yfir landamærin og stefnan tekin á Salta í Argentínu. Ökuleiðin er ca. 1600km og stoppað var 2svar á leiðinni og tjaldað. Fyrri nóttin var mögnuð, tjaldað var inní skógi sem minnti óneitanlega á Íslenskan skóg. Menn kveiktu varðeld og skemmtu sér vel. Þeir frændur voru manna öflugastir og fóru langsíðastir í bólið.

Á laugardeginum var komið til Salta. Þar ákváðu frændurnir að þeir væru búnir að fá nóg af tjöldum í bili og fengu sér hótelherbergi niðri í miðbæ. Um kvöldið fór hópurinn saman út að borða og fengur frændurnir sér steik og rautt með. Eftir þetta var næturlíf Salta skoðað og Bjarni skrölti heim á hótel kl 3 en Ommi ekki fyrr en korter í 7 eftir að hafa stigið trylltann dans í næturklúbbum Salta.

Sunnudagurinn byrjaði rólega, eftir að hafa vaknað við klukkuna kl 10 var tekin ákvörðun um að lulla aðeins lengur (þurfti mikið til að sanfæra Omma), eða til ca. 12. Farið var út og fengur frændur sér hamborgara og bjór. Eftir þetta var Salta skoðuð og síðan farið á netkaffi til að skrifa þessa bloggfærslu og setja inn nýjar myndir.

Í fyrramálið verður lagt af stað inní Bólivíu. Nú styttist óðum í hápunkt ferðarinnar og eru þeir frændur mjög spenntir.

Iguazu fossar

Nyjar myndir komnar inn. Hofum ekki tima til ad blogga. Gerum thad i Salta i Argentinu eftir ca 4. daga.

Loksins loksins

Staðsetning: Bonito.
Veður: 30+°C og Sól.

Nu er lidin vika fra sidasta bloggposti og fraendurninr loksins komnir i agaetis netsamband.

Ommi var duglegur og vaknadi fyrir solaruppras med Phil til ad na godum myndum. Eiddu their felagar nokkrun klukkutimum i ad na godum myndum i Paraty og nokkrar af teim eru komnar a netid.

Ferdin til Pantanal gekk bara agaetlega midad vid ad keyrt var i ruma 2 daga og voru longu dagarndir um 12 timar. Fyrstu nottina var gist a tjaldstaedi i bae sem heitir Brotas og tad var mjog fint. Tar var haegt ad fara i sund og sturtu. Tegar leid a naesta dag ta vonudu ferdalangarnir ad gist yrdi a tjaldstaedi en tegar trukkurinn nam stadar uti i vegarkannti einvherstadar tar sem enginn vissi hvar hann var hvarf su von. Ut var farid og tjaldad innanum flugur og maura og ur vard bara agaetis tjaldstaedi.


Endurnaerdir eftir 5 tima naetursvefn med maurunum var haldid af stad aleidis til Pantanal. Komid var tangad um hadegi og maetti ferdalongunum tar godur matur og flott adstada. Farid var i siglingu um fenjasvaedid en Pantanal er staersta fenjasvaedi heims. Tar var reynt ad veida Piranha fiska en tad gekk heldur illa og nadust bara trir fiskar a land. Svo vel vill til ad einn af ferdafelogum theirra fraenda er atvinnuljosmyndari. Eins og menn geta imyndad ser tha eru their fraendur mjog anaegdir med thad. Hann er mjog orlatur a ad lana linsurnar sinar og notfaerir Ommi ser thad ospart. Linsurnar sem Ommi hefur fengid lanadar eru Canon 70-200 L F2.8 IS og 500 L F4 IS.

Um kvoldid var haldid i naetur safari. Tad helsta sem gerdist tar ad Bjarni var etinn lifandi af endalaust morgum poddum sem voru a ferli um fenjasvaedid. Reyndar sast lika til Ocelot kattar og helling af odrum dyrum sem voru a vappi.

Naesti dagur var tekinn rolega og svafu felagarnir framm eftir og smelltu ser sidan i kano ferd um fenjasvaedid. Tad reyndist vera alveg magnad og sast fullt af dyrum tar. Um kvoldid var svo haldin stor og mikil grillveisla tar sem bjor og vin flaeddi um allt. Gledskapurinn endadi med skinny dipping i sundlauginni.

Sidasti dagurinn i Pantanal byrjadi heldur erfidlega sokum ohoflegrar drykkju kvoldid adur. Haldid var i safari i dagsbyrtu til ad reyna ad sja fleiri dyr.
Eftir tetta var haldid af stad til Bonito.


Eftir um 5 tima ferd eftir handonytum vegi var komid til Bonito. Thar tjekkudu menn sig inn a adal hostel baejarins og svo var farid ut ad borda thar sem their fraendur fengu ser Capivara (staersta nagdyr i heimi) og Cayman (krokodill). Thessi matur var nu ekkert til ad hropa hurra fyrir en fannst monnum gaman ad profa thetta.


Daginn eftir var haldid i hellaskodun i Blue Lake hellinn og thar var klifrad nidur 130 metra ofan i jordina til ad skoda dropasteina og blatt vatn i botninum a hellinum. Eftir hadegi foru menn ad snorkla i linda sem var otrulega taer. I henni var otrulegt magn af flottum fiskum.

I dag var haldid i fossaskodun. Thar var gengid medfram a, og synt i henni og stokkid fram af fossum. Thar syntu menn lika inni hella sem myndast hafa undir fossunum.

Planid a morgun er ad keyra aleidis til Iguazu fossana en gist verdur einhversstadar a leidinni.

Paraty: Hitabeltisrigning og Sól

Staðsetning: Paraty.
Veður: 30°C og Sól.

Haldið var af stað frá Rio de Janeiro í gær kl 10.30. Bílstjóri trukksins, Dave, hafði lýst því yfir kvöldið áður að fyrsti dagurinn yrði léttur og það yrði aðeins ekið í ca. 4 stundir. Þessi bjartsýni hans stóðst ekki alveg og voru menn komnir á tjaldstæði í Paraty um kl 19.00.

Eftir að tjöldunum hafði verið komið upp byrjaði að hellirigna, og það hélt áfram fram eftir kvöldi. Tjaldið sem þeir félagar gistu í reyndist nokkuð gott og lak nánast ekki neitt. Þrátt fyrir þetta reyndist erfitt fyrir þá frændur að sofa í hitanum og rakanum. Svefnpokarnir voru notaðir sem koddar og líkaminn baðaður í deet skordýraeitri.

Í morgun var siglt út í flóan fyrir utan Paraty og komið við á nokkrum ströndum til að skemmta sér. Veðrið var yndislegt og er Bjarni nett brunnin eftir daginn í sólinni.

Til stendur að fara út að borða með hópnum í kvöld og svo verða líklegast drukknir einn eða tveir bjórar, svona til að safna kjarki fyrir komandi nótt í tjaldinu. Á morgun er frír dagur. Ekki er búið að plana hvað á að gera nema að Ommi ætlar að vakna fyrir allar aldir til að ná myndum af sólarupprásinni.

Hér fylgir stutt videó úr þyrluferðinni góðu í Rio de Janeiro.



Nýjar myndir koma inn í kvöld eða á morgun.

Ferðaplan og Undirbúningur

Staðsetning: Rio de Janeiro.
Veður: 24°C og Rigning

Uppfært: Lagfærði dagsetningar :)

Veðrið hérna í Rio er búið að vera svolítið að stríða ferðalöngunum og það er búið að rigna í næstum allan dag. Það er samt alveg í lagi enda fór dagurinn í dag í að undirbúa brottför, redda peningum og kaupa inn ýmsar nauðsynjar sem maður vill hafa með sér on the road. Það er ekki tekið út með sældinni að fá US dollara hér í borg og bankamenningin hér er fáránleg. Hér nota allir svona Hraðbanka á sterum til að borga reikninga og en ef þú þarft að tala við einhverja manneskju þá þarftu að fara í gegnum öryggishlið og vopnaðir verðir eru allastaðar. Félagarnir eru komnir að þeirri niðurstöðu að þetta sé hálfgert vandræðaland.

Í morgun hittist hópurinn fyrir ferðina í fyrsta skiptið og virðist hann vera bara nokkuð hress. Félagarnir fengu dagskrá fyrir næstu 4 vikur og hljóðar hún svo

7. Feb - Keyrt verður til Paraty sem er sólstrandarstaður suður af Rio.
10. Feb - Lagt af stað í áttina Pantanal og gist í Brotas
11. Feb - Haldið áfram á leið til Pantanal og gist einhverstaðar á leiðinni
12. Feb - Komið til Pantanal og gist í tvær nætur
14. Feb - Keyrt til Bonito og gist þar í 3 nætur
17. Feb - Keyrt á stað til Iguazu fossa og gist einhverstaðar á leiðinni
18. Feb - Komið til Iguazu
19. Feb - Iguazu fossarnir skoðaðir Braselíu megin
20. Feb - Iguazu fossarnir skoðaðir Argentínu megin
21. Feb - Keyrum inn í Argentínu gistum einhverstaðar á leiðinni
22. Feb - Gistum í Saha
23. Feb - Keyrumm í áttina að Salta og gistum einhverstaðar á leiðinni
24. Feb - Komum til Salta
25. Feb - Keyrum inn í Bolivíu og gistum í Tapiza í 2 nætur
27. Feb - Keyrum til Uguni og gistum í 2 nætur
29. Feb - Keyrum til Potosi og gistum þar í 2 nætur
2. Mar - Keyrum til La Paz og gistum þar í 3 nætur.

Nú ætti ákveðnum fjölskyldu meðlimum að líða betur þar sem þeir vita hvar félagarnir verða ;)

Nýjar myndir eru inni á myndasíðunni.

Þyrluferð og annað útsýni

Staðsetning: Rio de Janeiro.
Veður: 26°C og Rigning annað slagið


Eftir að hafa sofið út síðustu tvo morgna vegna þreytu og þynku rifu félagarnir sig upp um 7 í morgun og markmiðið var sett á þyrluferð og strandaráp. Vegna portúgölskukunnáttu þeirra þá þurftu þeir að labba smá spöl að þyrlusvæðinu en þetta lukkaðist nokkuð vel að lokum. Félagarnir fengu að fara tveir einir í þyrlunna enda treystu menn farartækinu ekki til að bera mikið meiri þyngd. Þyrluferðin var annars alveg mögnuð og félagarnir fengu alveg geggjaða útsýnisferð.


Eftir þyrluferðina var ákveðið að fara og skoða hvort að Atlantshafið væri eitthvað öðruvísi hérna megin við miðbauginn. Labbað var um Ipanema og Copacabana ströndina og tánum dýft í hafið og dáðst að útsýninu. Gengið var framhjá mörgum götupartíum á leiðinni enda er þetta síðasti dagur carnevale og hver að verða síðastur að missa sig í samba taktinum.

Núna rétt í þessu voru félagarnir að koma úr tveggja tíma siglingu um flóann hér. Var drukkið ótæpilega af bjór á meðan 70's tónlistin tryllti lýðinn.

Á morgun er komið að fyrsta fundi fyrir næstu 9 vikur og þá félagarnir loksins hverjir munu heyra í þeim hroturnar í allan þenann tíma. Félagarnir eru reyndar búnir að hitta slatta af fólki í þessari ferð þannig að þetta lýtur allt vel út. Einnig sést að maður þarf ekki að vera ungur til að fara í þessar ferðir þar sem elsti meðlimurinn í hópnum er 64 ára þannig að félagarnir eru bara rétta að byrja.

Carnaval 2008

Staðsetning: Rio de Janeiro.
Veður: 29°C og Rigning.


Strax eftir að þeir félagar luku við að skrifa síðustu bloggfærslu var haldið heim á hótel og beðið um upplýsingar hvar næsta churrascaria veitingastað væri að finna. Fyrir þá sem ekki þekkja þetta fyrirbæri, þá er þetta drauma veitingastaður fyrir meat-lovers eins og Omma og Bjarna. Haldið var á stað sem er staddur í Flamengo garðinum við ströndina nálægt hótelinu og þar var borðað kjöt í óhóflegu magni. Einnig gerðu félagarnir vel við sig í drykk.


Kíkt var inn á tvo bari eftir matinn til að svala þorstanum í hitanum. Eftir það var haldið heim á hótel þar sem aðrir ferðalangar voru búnir að koma sér fyrir í lobby-inu og voru að drekka bjór. Þetta fannst þeim félögum sniðug hugmynd og var ákveðið að staldra við og taka nokkra bjóra fyrir svefnin. Endaði þetta ævintýri þannig að ekki var farið að sofa fyrr en uppúr 4 um morguninn.

Farið var á fætur um hálf átta morguninn eftir og voru þeir félagar mættir í morgunmat korter í átta. Ástæða þess hversu árrisulir þeir félagar voru, var að til stóð að fara í útsýnis þyrluflug yfir Rio. Þessu var frestað vegna þess að það var rigning og skýjað úti en ekki vegna þynku. Þótti mönnum það ekki mjög spennandi veður fyrir útsýnisflug og fóru bara aftur að sofa.


Um kvöldið var haldið í Sambódromo þar sem keppni sambaskólana í Ríó fer fram ár hvert. Þetta kvöld sýndu 6 sambaskólar hæfileika sína. Hver skóli hefur um 80 mínútur til að sýna sitt besta og tók dagskráin því ansi langan tíma. Bjarni og Ommi ákváðu að halda heim á hótel uppúr 2 um morgunin þegar 3 af 6 skólum voru búnir að sýna atriðin sín, um var kennt timburmönnum frá barferðum laugardagskvöldsins.

Í dag hélt áfram að rigna. Félagarnir drifu sig í mat á veitingastað á næsta horni frá hótelinu. Þar var borðuð Pizza Portugese (ekki í fyrsta skiptið) og drukknir nokkrir bjórar með. Klukkan 2 var haldið í skoðunarferð í favela (Fátækrarhverfi) í norðurhluta Rio. Kom það þeim félögum á óvart hversu þróuð þessi hverfi eru miðað við væntingar.

Þar sem félagarnir hafa fundið út að það gæti verð allt að mánuður í næstu almennilegu steik hefur verið ákveðið að borða vel næstu 2 daga . Á eftir er stefnan tekin á local veitingastað þar sem gestir steikja kjötið sitt sjálfir.

Á morgun er stefnan sett á að fara í þyrluferðina sem frestast hefur tvisvar og kíkja á Copacabana og Ipanema strendurnar. Myndir af því koma seinna :)

Komnir til Rio

Staðsetning: Rio de Janeiro.
Veður: 32°C og Sól.

Ferðin vestur yfir haf gekk mjög vel en einhverstaðar yfir Atlantshafinu náðu þeir félagar að skiptast á vegabréfum. Þetta féll ekki í góðan jarðveg hjá Landamæravörðum Bandaríkjanna sem tóku reyndar ekki eftir neinu fyrr en tölvukerfið kvartaði yfir því að fingraförin pössuðu ekki við vegabréfin. Voru félagarnir færðir með vopnavaldi í hliðarherbergi til yfirheyrslu. Ekki reyndist brotið varða við hegningarlög þannig að félögunum var sleppt fljótlega og fengu þeir að halda för sinni áfram.

Flugið til Sao Paulo gekk eins og í sögu og sváfu þeir félgagar eins og ungabörn nánast alla leið, þökk sé lyfjatöskunni góðu sem by the way enginn tollvörður hefur sýnt áhuga HINGAÐ TIL. Flugið frá Sao Paulo til Rio sem átti ekki að taka nema 35 mín seinkaði um 2,5 tíma vegna þess að ekki náðist að snúa vinstri hreyfilinn í gang. En flugið náði loks enda og félagarnir náðu að hvíla sig vel eftir langa leið á góðu hóteli í Flamengo hverfinu í Rio.


Laugardagurinn var tekinn snemma og voru félagarnir vaknaðir klukkan 7 enda miklir morgunhanar :). Farið var með kláfi upp á Sugarloaf fjall sem er eitt helsta kennileiti hér í borg. Fjallir er 396 metrar og frá því er frábært útsýni yfir Rio. Næst var haldið að lestarstöð þar sem tekin var lest upp að Kristsstyttunni. Þetta var skrautleg og brött lestaferð enda fjallið Corcovado sem styttan á er um 710 metrar á hæð.

Frábær dagur í Rio með en nú er stefnan tekinn á góðann veitingastað þar sem félögunum er farið að langa í steik.

Fleiri myndir er að finna í myndaalbúminu sem linkað er í hér hægramegin á síðunni

Góður fílingur á leið til NY

Fyrsti bjórinn ferðin formlega hafin :-)

A leiðinni útá völl

T minus 53.5 hours

Staðsetning: Reykjavík.
Veður: -2°C og Hagl.

Jæja,
nú er aldeilis farið að styttast í ferðina stóru. Brottför er áætluð frá KEF 31.jan kl 17:10.

Undirbúningur hefur gengið nokkuð vel, Ommi hefur þó verið heldur duglegri en Bjarni. Það er margt sem þarf að huga að áður en lagt er í svona leiðangur og það er ansi líklegt að eitthvað gleymist og þá kemur visa kortið að góðum notum.

Við setjum inn ferðaplanið hérna áður en við leggjum í hann og reynum svo að vera duglegir að öppdeita þessa síðu.